โยบ 17
New Thai Version
โยบพูดต่อไป: ความหวังของฉันอยู่ที่ไหน
17 จิตวิญญาณของฉันแตกสลาย
วันเวลาของฉันสั้นลง
หลุมศพกำลังรอฉันอยู่
2 แน่ละ มีคนเย้ยหยันอยู่รอบข้าง
และตาของฉันเพ่งไปที่ความโหดร้ายของพวกเขา
3 โปรดให้คำรับรองแก่ข้าพเจ้า
มีใครที่จะค้ำประกันให้ข้าพเจ้า
4 ในเมื่อพระองค์ปิดใจพวกเขา ทำให้พวกเขาไม่เข้าใจ
ฉะนั้นพระองค์จะไม่ปล่อยให้พวกเขาชนะข้าพเจ้า
5 คนที่ทรยศเพื่อนๆ ของเขาเพื่อชิงทรัพย์สินไป
ลูกๆ ของเขาเป็นฝ่ายที่ต้องรับทุกข์
6 พระเจ้าทำให้ฉันเป็นที่หัวเราะเยาะของคนทั่วไป
และพวกเขาถ่มน้ำลายรดหน้าฉัน
7 ตาของฉันมัวจนแทบมองไม่เห็นเนื่องจากความเศร้าโศก
แขนขาของฉันเป็นเหมือนเงา
8 บรรดาผู้มีความชอบธรรมตกตะลึงในเรื่องนี้
และผู้ไร้ความผิดไม่พอใจคนที่ไม่เชื่อในพระเจ้า
9 ถึงกระนั้นผู้มีความชอบธรรมก็ยังเชื่อในวิถีทางของเขา
และคนมือสะอาดจะมีจิตวิญญาณที่เข้มแข็งยิ่งขึ้น
10 แต่พวกท่านทุกคน เชิญกลับมาอีก
และฉันก็จะพบว่าไม่มีผู้เรืองปัญญาสักคนในหมู่พวกท่าน
11 วันเวลาของฉันสิ้นสุดลง แผนการของฉันพังพินาศ
ใจของฉันก็แตกสลาย
12 พวกเขาทำกลางคืนให้เป็นกลางวัน
พวกเขาพูดว่า แสงสว่างอยู่ใกล้กับความมืด
13 ถ้าฉันรอคอยให้แดนคนตายเป็นที่อยู่
ถ้าฉันให้ที่นอนของฉันอยู่ในความมืด
14 ถ้าฉันพูดกับหลุมศพว่า ‘เจ้าเป็นพ่อของฉัน’
และพูดกับตัวหนอนว่า ‘แม่ของฉัน’ หรือ ‘พี่สาวของฉัน’
15 แล้วความหวังของฉันอยู่ที่ไหน
ใครจะเห็นความหวังของฉัน
16 ความหวังจะลงไปสู่โลกแห่งแดนคนตายหรือไม่
เราจะลงไปเป็นผงธุลีด้วยกันหรือไม่”
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation